Sjalom Allen,

Hierbij weer een bericht van mij na een week of 2-3. Dit betekent niet dat ik in die tijd niks gedaan heb in tegendeel zelfs.

Allereerst maar de stage. Ik heb mij een tweetal dagen flink beroerd gevoeld waardoor ik niet veel kon doen maar gelukkig was dat snel over want ik zou-in die week- mijn eerste eigen patiënten krijgen! De tijd daarvoor werd ik voornamelijk ingewerkt en kreeg ik de geschiedenis van de patiënten te weten, de behandeldoelen, hoe lang ze al gerevalideerd werden, oftwel het hele wel en wee van de patiënt. Zelf vind ik het erg fijn dat het op deze manier gebeurt want het zijn toch hele complexe patiënten om zo maar even in te duiken helemaal als jeditnog nooit van je leven hebt gedaan. Dus heden heb ik een aantal patiënten van verschillende leeftijden, etniciteiten, en aandoeningen wat mijn hersenen meer dan voldoende prikkelt. Ook heb ik mij de laatste tijd bezig gehouden met ortheses, braces &spalken. Veel patiënten hebben hier een hulpmiddelom een beweging uit te lokken of tegen te gaan. Er is dan ook één uur in de week, waarin patiënten vanuit heel Israel hierheen komen om deze hulpmiddelen aan te meten, of te checken. De regels zijn hier heel streng voor diegene die wel of geen hulpmiddel krijgen. Dedirectrice van Alyn is één van de 15 doktoren in Israel die mag beslissen of iemand een hulpmiddel krijgt of niet. Wanneer iemand hem danniet krijgt betekent het dat hij/zij hem niet verzekerd krijgt. Wil je hem dan toch, moet je hem zelf betalen. Een 2e optie is dat een van de fysio's langskomt om met professorische middelen er één te fabriceren of dat er uit een giga magazijn een 2e/3e/4e handse vandaan gehaald wordt. Deze zijn dus niet op maat gemaakt en biedden niet de beste oplossing. Maar altijd nog een betere dan geen oplossing.Tot nu toe ben ik tevreden met mijn plek en wat ik mag doen. Ik merk dat ik nogheel wat moet leren en vooral op het vlak van de oefeningen bedenken magikeen stuk sterker worden. Voor de rest breng ik nog een middag in de week in het zwembad door. Erg intressant vooral wanneer er geen patiënten zijn en er wedstrijden gedaan worden in waterpolo tussen de lifeguard en de therapeut of uit totale verveling het aantal tegels van het zwembad worden geteld.

De stage is maar 40 uur in de week en er worden dus ook nog andere dingen gedaan. Zo heb ik in twee weken nog eens twee feestdagen achter de rug en paar leuke weekenden. Ik ben in een van de weekenden anderhalve dag naar Tel-Aviv geweest om daar te feesten en op het strand te liggen. Een van mijn huisgenoten had wel een of andere onbekende waar we konden slapen dushad ik ergens in TA een plek op de bank. Voor de rest was het niet zo heel spannend want het meisje waarmee ik was had nergenszin in en liep depressief rond te strompelen aja...De andere halve dag heb ik gebruikt om de Mountain of Olives te bezoeken en een deel van de oude stad van J'lem. Dit is het gedeelte van de stad waar alle religeuze plekken zijn voor zowel de Joden, Moslims & Christenen. Zo is daar de klaagmuur, Dome of the Rock & Via Dolorosa. Erg mooi maar beleef er zelf niet heel veel bij omdat ik niet geloof. Maar al die mensen die daarheen komen om geloofsredenen is ookiets bijzonders. Die week ben ik verder op zoek gegaan naar een sportschool om weer een beetje fit te worden. Deze heb ik niet ver van mij vandaan gevonden en bied allerlei faciliteiten aan (fitness, zwemmen, lessen) dus ook daarin ben ik geslaagd. Die donderdag werd hier Lag Ba'omer gevierd; dit is een vuurfeest waarbij iedereen overal -maakt werkelijk niet uit waar- vuren maakt. Dit heeft een hele lange geschiedenis maar het komt er op neer dat ze tussen Pesach en een aantal dagen niet mogen trouwen, zichzelf niet mogen scheren en meer van dat soort dingen. Wanneer deze periode ten einde is steekt iedereen een vuur aan om met rooksingalen duidelijk te maken dat het allemaal weer mag. Dit feest heb ik gevierd met de Israeliër die ik in Eilat heb ontmoet en hij heeft mij van alles laten zien in J'lem, echt super.Ook weer watandere locals ontmoet en begin zo wel een sociale kring op te bouwen. Het weekend wat daarop volgde een Kibbutz bezochtvoor de nacht -weer plaatsgenomen op de bank- omde volgende morgenhetGolan- gebergte te bezoeken.Hetlandschap van de Golanheeft buiten een adembenemd landschap ook veel geschiedenis door alle oorlogen die er gevoerd zijn en dat heeftzijnsporen nagelatenin bunkers, mijnen, afzettingen, tankblokkades etc. etc.Na dat weekend weer een weekje gewerkt en ben ik op shabbat (weekend) de oude stad wezen bekijken en het begin van shabbat gevierd bij de klaagmuur. Dit is waar de meesteultra-orthodoxe Joden uitJ'lemhunshabbat beginnen en dit gaat gepaard met een hoop dans en zang. De volgende dag heb ik een hike gedaan in de heuvels rondom Jerusalem en een mountainbike tocht gemaakt, oftwel een lekker sportief dagje. De hitte en de slechte voorbereiding -te weinig water- maakt het mij niet gemakkelijk maar alles wat je overleeft maakt je sterker heb ik weleens gehoord. Gisteren was het een gewone werkdag maar werd er wel 'Jom Jerusaleim' gevierd oftwel de dag van Jerusalem -het is niet voor niks het land met de meeste feestdagen-. Er wordt dan gevierd dat na de 6-daagse oorlog oost en west Jeruzalem weer verenigd is. Omdat ik dit feest ook wel wilde mee maken heb ik mij in het feestgedruis gemixd en werd mij ongeveer ook 1/3 vierkante meter gegeven. Dit feest wordt vooral gevierd door de orhodoxe Joden en in de parade die door de stad trekt lopen ze ook door het Moslimkwartier van de oude stad. Onwetende kwam ik daar ook terechten daar ging de stoet over in een geweldaddige menigte dieverscheidene leuzenzongen naar Arabieren en hun winkels begonnen slopen. De Arabiereren die uit voorzorg al hun winkels hadden gesloten gooiden langs de hele weg van alles op de menigte. Toen ik probeerde om uit de menigte te gaan werd ik telkens terug geduwd door militairen die alles wanhopig in bedwang probeerden te houden. Gelukkig is er verder niks gebeurd maar er was een behoordelijke spanning voelbaar. Als het lukt komt er ook een filmpje van op deze site...

Volgens mij heb ikwel het grootstegedeelte verteld en voordat jullie vierkante ogen krijgen wil ik jullie alleen nog vertellen dat ik van plan ben een lang weekend naar Jordanië te gaan om Petra, Wadi Rum en Amman te bezoeken. Daarover dus de volgende keer een verhaal....Wel moet ik zorgen dat ik maandag optijd terug ben om niks van het EK te missen.

HUP HOLLAND!